Monografia adresowana jest nie tylko do kardiologów zajmujących się elektrokardioterapią, ale także do wszystkich lekarzy rozpoczynających proces kształcenia. Mamy nadzieję, że zainteresuje ona internistów, specjalistów medycyny rodzinnej oraz ratunkowej, anestezjologów, a także kardiologów wieku rozwojowego.
1. Rys historyczny elektrokardioterapii wysokoenergetycznej 2. Wieloośrodkowe badania kliniczne w profilaktyce pierwotnej i wtórnej nagłego zgonu sercowego 3. Całkowicie podskórny defibrylator S-ICD 4. Droga od defibrylatorów przezżylnych do podskórnych – leczenie dzieci i młodych dorosłych 5. Sposoby ograniczenia nieadekwatnych terapii ICD 6. ICD jako narzędzie naukowo-badawcze – zastosowanie logiki rozmytej w klasyfikacji arytmii i badanie zmienności rytmu serca w diagnostyce kardiologicznej 7. Programowanie i interwencje defibrylatora u pacjentów w profilaktyce pierwotnej 8. Programowanie i interwencje defibrylatora u pacjentów w profilaktyce wtórnej 9. Programowanie i interwencje defibrylatora u chorych z migotaniem przedsionków 10. Dezaktywacja ICD w różnych sytuacjach klinicznych – kres życia lub warunki ostrego dyżuru 11. Współczesne zasady programowania ICD/S-ICD – podsumowanie
Komentarze (0)
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.