Mineralizacja serca i dużych naczyń

Kardiochirurdzy i chirurdzy naczyniowi w różnych strukturach układu krążenia obserwują zwapnienia, które istotnie wpływają na nasilenie podstawowego schorzenia, a także powodują konieczność wyboru bardziej radykalnych metod operacyjnych (np. wymiana zastawki serca na protezę zamiast operacji naprawczej), jak również mogą nastręczać szereg trudności technicznych. W książce problem klinicznego znaczenia mineralizacji pojawia się wielokrotnie, a nawet zagadnieniom tym poświęcony jest osobny rozdział. Praca ma przejrzysty i logiczny układ, co ułatwia poruszanie się w specjalistycznych zagadnieniach, które zresztą są wyjaśnione w sposób przystępny i zrozumiały dla niespecjalistów. Podzielona jest na część ogólną, szczegółową i doświadczalną. W części ogólnej autorzy definiują mineralizację i szeroko omawiają jej powstawanie i mechanizmy tworzenia się złogów, począwszy od wstępnej fazy na poziomie molekularnym, aż do widocznej gołym okiem mineralizacji, zarówno nieorganicznej, jak i organicznej. Autorzy omawiają nowoczesne sposoby badania mineralizacji, obejmujące metody diagnostyczne, stosowane w klinice, zwłaszcza radiologiczne, ultrasonografię, tomografię komputerową, pozytronową, rezonans magnetyczny, angiografię klasyczną i subtrakcyjną, jak również metody badań stosowane w mineralogii, w tym mikroskopię, zwłaszcza elektronową, i metody analiz chemicznych - spektroskopowe, dyfraktometryczne, neutronową analizę aktywacyjną i mikrosondę elektronową. Zastosowanie tych metod pozwoliło na wnikliwą analizę własnego, bogatego materiału. Wyniki tych badań wraz z szerokim omówieniem przedstawiono w części szczegółowej. Autorzy omówili mineralizację osierdzia, zastawek serca, ściany przedsionków i komór, tętnic wieńcowych, aorty i dużych tętnic, guzów serca, jak również wszczepów biologicznych (pomosty wieńcowe, allogeniczne i ksenogeniczne zastawki) i sztucznych. Zaletą pracy jest bogaty materiał ilustracyjny. Na 80 fotografiach czarno-białych i barwnych przedstawiono przykłady mineralizacji począwszy od skali makro (np. obrazy śródoperacyjne) do mikrofotografii z mikroskopu elektronowego w kilkunastotysięcznym powiększeniu. Uzupełnia je 40 rycin, z których większość, podobnie jak 9 tabel, przedstawia wyniki analiz chemicznych preparatów. Ponadto autorzy dyskutują 161 pozycji piśmiennictwa krajowego i zagranicznego z udziałem własnych prac, które są przeglądem współczesnego stanu wiedzy. Podsumowując, omawiana praca jest cenną pozycja o walorach podręcznika. Należy podkreślić, iż dotychczas nie było opracowania tego typu i książka może wypełnić tę lukę. Można ja polecić zarówno lekarzom, zwłaszcza tym, którzy na co dzień stykają się z mineralizacją, mineralogom i przedstawicielom innych specjalności inżynierskich, jak również wszystkim tym, którzy interesują się biomineralizacją i zamierzają pogłębić i usystematyzować swoją wiedzę. Szczególnym adresatem są studenci odpowiednich specjalności.