Pomimo postępu, jaki dokonał się w dziedzinie chirurgii, radioterapii i chemioterapii oraz metod obrazowania, stosowanych w diagnostyce patologii jajnika, wyniki leczenia chorych na raka jajnika są w dalszym ciągu niezadowalające. Praca przedstawia analizę zależności pomiędzy wynikami leczenia, których najistotniejszymi wykładnikami są przeżycia i czas do postępu choroby (długość remisji), a niektórymi czynnikami, uważanymi za czynniki rokownicze. Praktyczna wartość z wyciągniętych wniosków polega na możliwości wyłonienia spośród chorych kwalifikowanych do leczenia uzupełniającego grupy z niekorzystnymi czynnikami prognostycznymi, u których będą wskazania do bardziej agresywnej chemioterapii z zastosowaniem nowych programów leczenia, i grupy chorych, u których nie będzie takiej konieczności.
1. Epidemiologia 2. Czynniki ryzyka zachorowania na raka jajnika 3. Badania przesiewowe 4. Objawy 5. Leczenie 6. Leczenie raka jajnika przetrwałego i nawrotowego 7. Kierunki przyszłych badań 8. Marker raka jajnika CA-125 9. Czynniki prognostyczne w raku jajnika 10. Cel pracy 11. Materiał i metodyka 12. Model proporcjonalnego ryzyka Coxa (dotyczy chorych grupy I) 13. Analiza statystyczna (dotyczy chorych grupy I) 14. Wskaźnik ryzyka zgonów (dotyczy chorych grupy I) 15. Regresja - model proporcjonalnego ryzyka Coxa (dotyczy chorych grupy I) 16. Specyfikacja zmiennych do modelu Coxa (dotyczy chorych grupy II) 17. Specyfikacja zmiennych do modelu regresji - Coxa (dotyczy chorych grupy II) 18. Wyniki I. Analiza monoczynnikowa (dotyczy chorych grupy I) II. Analiza wieloczynnikowa (dotyczy chorych grupy I) 19. Dyskusja 20. Wnioski 21. Streszczenie Bibliografia
Komentarze (0)
Chwilowo nie możesz polubić tej opinii
Zgłoś komentarz
Czy jesteś pewien, że chcesz zgłosić ten komentarz?
Zgłoszenie wysłane
Twój komentarz został wysłany i będzie widoczny po zatwierdzeniu przez moderatora.