Nebiwolol: 33 pytania i odpowiedzi

Szanowni Państwo
Ostatnie lata to czas burzliwej dyskusji nad rolą i pozycją leków beta-adrenolitycznych w leczeniu chorób sercowo-naczyniowych. Żadna inna ze znanych mi grup leków nie została poddana tak ostrej krytyce bez przeprowadzenia dużych prospektywnych badań klinicznych. Chociaż, jak głoszą środowiska artystyczne, lepiej niech mówią źle, niż mieliby nie mówić wcale, to w przypadku leków beta-adrenolitycznych surowa ocena wydaje się nieuzasadniona. Pośród sądów tworzących tajemniczo-negatywną aurę otaczającą tę grupę leków jedynie przebąkuje się o istnieniu istotnych różnic między starymi beta-blokerami a nową generacją wielokierunkowo działających leków beta-adrenolitycznych. Do tej drugiej, lepszej grupy leków, nazywanych także hybrydowymi ze względu na dodatkowe, odmienne, nieraz odległe klinicznie efekty, od dominującego działania kardiologicznego odbywającego się za pośrednictwem beta-adrenoreceptora, zaliczono szeroko przebadany już karwedilol i nadal znacznie mniej poznany nebiwolol.
Czy więc rzeczywiście nadchodzi zmierzch ery leków beta-adrenolitycznych?
Monografia napisana przez doktora Marcina Grabowskiego - Nebiwolol - 33 pytania i odpowiedzi - doskonale wpisuje się w tę dyskusję kliniczną. Jest to syntetyczne opracowanie pokazujące zarówno ideologię stosowania leków beta-1-adrenolitycznych w chorobach serca i naczyń, jak i odmienności nebiwololu na tle innych leków z tej grupy. Udowadnia również tezę, że nie jest to lek tylko jednego badania, adresowanego do wyselekcjonowanej grupy chorych w zaawansowanym wieku i z niewydolnością serca, ale... ale nie chciałbym zdradzać wszystkich tajemnic. Przeczytajcie Państwo tę książkę sami - na pewno warto.
Dr hab. n. med. Marek Kuch