Łuszczycowe zapalenie stawów jest chorobą niezwykle dokuczliwą. Chorzy zmuszeni są znosić niedogodności wynikające z ograniczenia sprawności, spowodowane zmianami w stawach; muszą także radzić sobie ze zmianami skórnymi, które bardzo obniżają komfort życia. Zmiany stawowe w przebiegu ŁZS są często mniej dramatyczne niż te obserwowane np. w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów czy zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa - z tego powodu chorzy często koncentrują się na zmianach skórnych i szukają pomocy u specjalistów z dziedziny dermatologii. Przez wiele lat zmiany łuszczycowe leczono głównie preparatami aplikowanymi zewnętrznie, co sprowadzało efektywność takiej terapii niemal do zera. Dziś wiadomo, że zarówno łuszczyca, jak i łuszczycowe zapalenie stawów są chorobami o podłożu genetycznym, a zmiany patologiczne w ich przebiegu wynikają z zaburzeń układu immunologicznego. Wiedza ta zrewolucjonizowała leczenie wymienionych chorób - coraz powszechniejsze jest wprowadzanie leków modyfikujących przebieg choroby (metotreksat, leflunomid), a zwłaszcza terapii biologicznej z zastosowaniem preparatów anty-TNF. W niniejszym opracowaniu autorzy zapoznają czytelników z zasadami rozpoznawania i różnicowania łuszczycowego zapalenia stawów z wykorzystaniem najnowszych kryteriów diagnostycznych CASPAR oraz prezentują obowiązujące standardy postępowania leczniczego z uwzględnieniem farmakoterapii, fizjoterapii, psychoterapii oraz leczenia operacyjnego. Życzymy przyjemnej i pouczającej lektury. Włodzimierz Samborski