Zakażenia w otolaryngologii

Przedstawiona Czytelnikowi monografia Zakażenia w otolaryngologii jest podsumowaniem owocnej współpracy zespołu wybitnych specjalistów w zakresie mikrobiologii i immunologii klinicznej oraz otorynolaryngologii.
Obawiam się, że tytuł może zawęzić grono potencjalnych odbiorców książki do środowiska otolaryngologów, zaś dzieło ma charakter uniwersalny i zawiera wiedzę, która stanowi podstawę praktyki ogólnolekarskiej. W tej właśnie praktyce, nie zawężonej niewłaściwie rozumianą specjalizacją, koniecznością staje się pełne rozumienie zasad, na których muszą się opierać racjonalne metody terapii zakażeń. Dotyczy to oczywiście zakażeń stosunkowo najczęstszych, określanych zbyt powszechnie jako otolaryngologiczne. Bez znajomości i zrozumienia współczesnej wiedzy na temat mikrobiologii i immunologii klinicznej zakażeń nie może być właściwego ich leczenia. W takiej sytuacji nieuzasadnione będą nasze narzekania na ograniczenia kas chorych i kierowane do lekarzy zarzuty dotyczące powszechnego braku oceny ekonomicznej efektywności (cost effectiveness) stosowanych przez nas metod coraz droższej antybiotykoterapii. Zachęcam więc nie tylko młodych, ale zwłaszcza bardziej doświadczonych lekarzy praktyków do wnikliwej lektury dwóch rozdziałów wprowadzających, a mianowicie:: Mechanizmy obronne i eliminacja zakażeń górnych dróg oddechowych oraz Czynniki etiologiczne zakażeń w otolaryngologii.
W sposób szczególny pozwalam sobie zwrócić uwagę na problem zakażeń górnych dróg oddechowych wywoływanych przez gronkowca złocistego (Staphylococcus aureus), który kolonizuje ten region bez konieczności powodowania zakażenia. Na stronie 68 słusznie podkreśla się, że:: Jest to drobnoustrój, który w warunkach zdrowia kolonizuje nozdrza przednie u 30-50% osób. Tak więc, przy zachowaniu wszelkich proporcji odnoszenia się do zjawiska nosicielstwa gronkowca, nie można w codziennej, powszechnej praktyce odnosić całego zła do tego wyłącznie zakażenia!
Jestem przekonany, że monografia Zakażenia w otolaryngologii winna być niezbędną pozycją w kanonie literatury nie tylko otolaryngologa, ale także - i przede wszystkim - lekarzy rodzinnych i pediatrów.
Prof. dr hab. med. Grzegorz Janczewski