Zarówno badania doświadczalne, jak i epidemiologiczne wskazują, że szereg rozpuszczalników organicznych, w tym zwłaszcza toluen, styren, izomery ksylenów, trójchloroetylen, n-heksan i dwusiarczek węgla, mogą uszkadzać narząd słuchu. Rozpuszczalniki te występują w wielu gałęziach przemysłu, m.in. w przemyśle stoczniowym, jachtowym, meblowym, włókien sztucznych, gumowym, fabrykach farb i lakierów, obuwia etc. Narażenie najczęściej dotyczy mieszanin rozpuszczalników, przy czym ich skład i stężenie poszczególnych związków mogą być bardzo różne. Co więcej, narażenie na rozpuszczalniki organiczne często występuje łącznie z hałasem, zwiększając jego działanie uszkadzające słuch. Dotychczasowe wartości NDN dla hałasu i NDS dla rozpuszczalników organicznych opracowane zostały w oparciu o skutki zdrowotne izolowanych narażeń, przy czym w odniesieniu do rozpuszczalników nie są brane pod uwagę potencjalne skutki słuchowe. Jeśli opieka medyczna nad osobami zagrożonymi rozwojem zawodowego uszkodzenia słuchu ma być rzeczywiście efektywna, konieczne jest, w świetle współczesnej wiedzy, uwzględnianie ototoksycznego wpływu hałasu w wieloczynnikowym (fizycznym i chemicznym) środowisku pracy. Niniejsze opracowanie ma za zadanie pomóc lekarzowi w prowadzeniu skutecznej profilaktyki uszkodzeń słuchu u osób zawodowo narażonych na rozpuszczalniki organiczne, występujące zarówno w ekspozycji izolowanej, jak i łącznej z hałasem.