Książka zawiera prawnoporównawczą, systemową i dogmatyczną analizę umowy o świadczenie zdrowotne. Kontrakt ten, mimo że pozostaje jednym z najczęściej zawieranych w obrocie, dotychczas nie doczekał się swojej kodeksowej regulacji jako osobny typ umowy nazwanej. W monografii poruszono problematykę m.in.:: - europejskich regulacji stosunków prawa medycznego wynikających z umów, - relacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do umowy o świadczenie zdrowotne, - dyrektywy odpowiedniego stosowania przepisów o zleceniu oraz przepisów o rękojmi, - stron, przedmiotu, sposobu, formy i miejsca zawarcia umowy o świadczenie zdrowotne, - swobody kontraktowania stron, - obowiązków umownych stron i odpowiedzialności z tytułu ich naruszenia, - zagadnień procesowo-dowodowych wzbogaconych o postulaty de lege ferenda. Autor dowodzi tezy, że pomimo nawiązywania stosunków prawa medycznego na masową skalę, obrót świadczeniami zdrowotnymi wciąż nie jest transparentny, a obecny poziom prawnego uregulowania treści tych stosunków jest niesatysfakcjonujący dla ochrony interesów pacjenta. Uzasadnione pozostaje podjęcie inicjatywy legislacyjnej zmierzającej do znormatywizowania na gruncie kodeksu cywilnego, w obrębie części szczególnej zobowiązań, umowy o świadczenie zdrowotne jako osobnego typu umowy nazwanej będącej podstawowym źródłem prywatnoprawnego stosunku prawa medycznego. Publikacja zawiera liczne poglądy doktryny oraz aktualne tezy z orzecznictwa sądów polskich i zagranicznych.