Nowotwory neuroendokrynne układu pokarmowego (NEN, neuroendocrine neoplasms) są coraz rzadziej rozpoznawane na podstawie objawów klinicznych zespołów rakowiaka, Zollingera–Elissona lub guzów trzustki czynnych hormonalnie. Obecnie, wraz z coraz większą ich wykrywalnością przez gastroenterologów badaniem endoskopowym lub chirurgów przez pobranie biopsji lub leczenie operacyjne, leżą one w kręgu diagnostycznym badań rutynowych. Kluczowa dla ich rozpoznania jest umiejętność oddzielenia tych nowotworów od gruczolaków i raków klasycznych przez patomorfologów, nawet w przypadkach, gdy imitują je i mogą być pułapką diagnostyczną. Również dla gastroenterologów i chirurgów istotna jest znajomość cech klinicznych NEN, innych niż typowe dla powszechnie rozpoznawanych polipów lub raków. Wprowadzenie terapii syntetycznymi analogami somatostatyny ukierunkowanej na receptory somatostatynowe na komórkach guzów neuroendokrynnych spowodowało radykalne zmiany w diagnostyce i leczeniu chorych na wymienioną grupę nowotworów. Podkreślenia wymaga szczególna rola specjalistów medycyny nuklearnej i onkologów klinicznych w terapii chorych na guzy neuroendokrynne w zaawansowanych stadiach lub raki neuroendokrynne. Anna Nasierowska-Guttmejer