Wieloletnie doświadczenia Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi, szczególnie z okresu ostatnich lat przyśpieszonego procesu przemian systemowych w opiece zdrowotnej wskazują na potrzebę adekwatniejszego, niż dotychczas podejścia metodologicznego w zakresie kreowania treści i form pomocy dydaktycznych. Stąd też głównym założeniem niniejszego opracowania jest umiejscowienie wymagań programowych i wskazań dydaktycznych w szerokim kontekście rozwiązań prawnoorganizacyjnych. W ten sposób prezentowane wydawnictwo jest także przewodnikiem po systemie kształcenia w zakresie medycyny pracy. Jest on skierowany przede wszystkim do lekarzy zainteresowanych problematyką medycyny pracy, ale może okazać się także przydatny w działach szkolenia instytutów naukowo-badawczych czy wojewódzkich ośrodków medycyny pracy. Materiał podzielony został na dwie części. W pierwszej przedstawiono zagadnienia związane z wymogami uzyskania nowym, określonym aktualnymi przepisami, trybem specjalizacji z medycyny pracy wraz z przewidzianym programem kształcenia. W drugiej zaprezentowano możliwości uzyskania dodatkowych uprawnień oraz wskazano na formy i treści programów kształcenia ustawicznego. Istotną pomocą dla wszystkich zainteresowanych powinny być załączniki obejmujące wzory dokumentów specjalizacyjnych, zakresy wiedzy i umiejętności objętych programem specjalizacji z medycyny pracy, a także proponowane piśmiennictwo, zbiór linków internetowych oraz wykaz jednostek prowadzących kształcenie podyplomowe.