Przewlekła niewydolność serca

Narastająca epidemia niewydolności serca jest istotnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. To jednocześnie najważniejsze i najtrudniejsze wyzwanie dla kardiologii XXI wieku. Liczba nowych publikacji o charakterze naukowym i praktycznym poświęconych niewydolności serca jest tak duża, że konieczne są opracowania dokonujące okresowego przeglądu, uporządkowania i podsumowania aktualnej wiedzy na ten temat. Dlatego też z uznaniem należy przyjąć pojawienie się na rynku wydawniczym nowej monografii spełniającej te zadania.
Przewlekła niewydolność serca to pierwsza polska monografia, która w kompleksowy sposób przedstawia niewydolność serca. To dzieło zbiorowe 85 współautorów reprezentujących kardiologię, kardiochirurgię i nauki podstawowe. Gratuluję i zazdroszczę Redaktorom Naukowym książki, którym udało się zgromadzić grupę wybitnych specjalistów o międzynarodowym autorytecie.
O rozmachu wydania świadczy fakt, że na cztery części obejmujące podstawy teoretyczne, diagnostykę, leczenie farmakologiczne i niefarmakologiczne składają się aż 42 rozdziały. Monografię otwiera obszerny rozdział poświęcony historii dziejów poznania i leczenia choroby wieńcowej oraz niewydolności serca. Okazuje się, że autorem drugiego na świecie opisu przyżyciowego rozpoznania zawału serca był profesor Edward Sas Korczyński z Krakowa.
Obok tradycyjnych zagadnień typowych dla tego typu opracowań związanych z epidemiologią, patofizjologią, tradycyjną diagnostyką i leczeniem pojawiły się nowe, takie jak:: rezonans magnetyczny, pozytronowa tomografia emisyjna, terapia komórkowa, elektroterapia, czy systemy opieki nad chorymi z niewydolnością serca, w tym opieka domowa z telemonitoringiem. Szczególnie dużo miejsca poświęcono zapobieganiu niewydolności serca.
W monografii przedstawiono wpływ współczesnych metod leczenia nie tylko na przeżywalność, ale również na jakość życia chorych z niewydolnością serca. Problem ten dotyczy zwłaszcza chorych ze schyłkową niewydolnością serca, których cierpienie porównywalne jest z cierpieniem pacjentów onkologicznych. Dobrze więc, że w książce znalazł się rozdział, rzadko spotykany w tego typu monografiach, poświęcony opiece paliatywnej.
Niniejsza monografia przedstawia problem niewydolności serca w sposób całościowy. Jestem przekonany, że zainteresuje nie tylko kardiologów, ale również lekarzy innych specjalności. Gratuluję Redaktorom Naukowym, wszystkim Współautorom podręcznika oraz wydawnictwu Medycyna Praktyczna.
Prof. Grzegorz Opolski