Kolejna, po Diagnozie ryzyka samobójstwa, praca na ten ważny temat. Tym razem, autor rozpatruje kontekst tzw. zaburzeń depresyjnych i ich związku z samobójstwem. Wnioski do jakich dochodzi, a właściwie dowody jakich dostarcza, dotyczą m.in. tego, że:: - depresja nie istnieje i jest ekonomicznym oszustwem, - antydepresanty trzeciej generacji (m.in. SSRI) nie są lekami na depresję, - leki te mają poważne skutki uboczne szczególnie, gdy są pobierane w ciąży:: dzieci rodzą się częściej z różnymi wadami rozwojowymi, z poważną chorobą nadciśnienia płucnego, z zespołem abstynencyjnym, - procedury leczenia rzekomej depresji rzekomymi antydepresantami, pośrednio i/lub bezpośrednio, odpowiedzialne są za wzrost samobójstw na świecie.