Komunikowanie się lekarza i pacjenta w medycynie rodzinnej

„Jednym z najtrudniejszych elementów pracy lekarza jest umiejętność komunikowania się z pacjentem. Jest to tym trudniejsze, że do tej pory w zasadzie nie było w toku studiów medycznych przedmiotu, który kształtowałby i doskonalił te umiejętności. W prawidłowej (a więc satysfakcjonującej obie strony) interakcji lekarz–pacjent można napotkać liczne trudności i bariery, które bardzo szczegółowo i z dużą znajomością tematu opisują Autorzy”.
„Medycyna rodzinna jest szczególną dziedziną – lekarz opiekuje się swoimi pacjentami, na wielu etapach życia (od urodzenia do śmierci), z różnymi schorzeniami i problemami społeczno-środowiskowymi. Dlatego umiejętności komunikacyjne odgrywają w tym wypadku zasadniczą rolę.
Monografia obejmuje szeroki zakres zagadnień, skupiając się na aspektach praktycznych, jednocześnie czytelnik znajdzie tu definicje, koncepcje, nowoczesne modele komunikacji oparte na obszernej światowej literaturze.
W książce zostały poruszone zagadnienia związane zarówno z komunikacją werbalną, jak i niewerbalną. Na szczególną uwagę zasługuje rozdział poświęcony telekonsultacjom. Jest to stosunkowo nowe narzędzie wykorzystywane w codziennej pracy lekarza. Czytelnik znajdzie tu wszystkie niezbędne informacje, które pozwolą na prawidłowe przeprowadzenie takiego kontaktu z pacjentem. Ponadto w publikacji zawarte są rozdziały dotyczące komunikacji z dzieckiem, nastolatkiem, pacjentem w podeszłym wieku, przewlekle chorym, uzależnionym, a także część poświęcona komunikacji międzykulturowej.
Na wyjątkową uwagę zasługuje kolejny rozdział dotyczący komunikowania się z pacjentem w dobie COVID-19. Poruszone są w nim kwestie związane nie tylko bezpośrednio z zakażeniem SARS-CoV-2, ale także z depresją i poczuciem izolacji wywołanymi pandemią”.
Fragmenty Recenzji
dr hab. n. med. Ewa Rudnicka-Drożak
– Kierownik Katedry i Zakładu Medycyny Rodzinnej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie