Ksiądz Eugeniusz Dutkiewicz SAC

Jest to niezwykła opowieść o twórcy ruchu hospicyjnego, pallotynie ks. Eugeniuszu Dutkiewiczu. Ukazała się nieprzypadkowo właśnie teraz - pięć lat temu ks. Eugeniusz zmarł na skutek zawału serca. Pozostawił po sobie dzieło w postaci rzeszy ludzi, którzy odnaleźli swoje życiowe powołanie w pomocy pacjentom hospicyjnym.
Z książki, wydanej przez Fundację Hospicyjną, wyłania się wielobarwny obraz człowieka obdarzonego niezwykłym darem kontaktu z drugim człowiekiem. Obraz ten nakreślają po latach jego przyjaciele, rodzina, współpracownicy, współbracia zakonni.
Jest to opowieść o kapłanie, który, sam głęboko przejęty ludzkim cierpieniem i samotnością w obliczu śmierci, obdarzony niezwykłym darem towarzyszenia chorym i umierającym, przekazywał im dobrą nowinę o miłości i miłosierdziu Boga.
Wszyscy pomagający w Hospicjach, ośrodkach medycyny paliatywnej, szpitalach i we wszystkich innych miejscach spotkania z ludźmi cierpiącymi, znajdą w osobie ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC inspirację do swoich działań. Historia ta także pomoże przygotować się kandydatom do wolontariatu, studentom medycyny, pielęgniarstwa, psychologii, teologii, pedagogiki i innych zawodów zorientowanych na pomoc człowiekowi.
Od Autorów::
Mija kolejna rocznica śmierci ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC. Wiele osób zachowuje jego postać w życzliwej pamięci na skutek wieloletniej przyjaźni albo z powodu okazjonalnego spotkania, które w taki czy inny sposób zmieniło ich życie lub ich samych. Inni wciąż jeszcze rozliczają się ze swoimi wspomnieniami i zdarzeniami. Trudno zobaczyć wiernie sylwetkę człowieka z tak krótkiego dystansu. Dlatego, bez aspiracji do systematycznego studium i analizy, chcemy pokazać życie ks. Eugeniusza za pośrednictwem wspomnień osób, które z Nim się przyjaźniły lub współpracowały, i zechciały podzielić się swoimi refleksjami.
Zbieraliśmy świadectwa i wspomnienia od przyjaciół, znajomych, współbraci zakonnych i współpracowników z hospicjum. Do wielu z nich nie udało nam się dotrzeć, niektórzy z różnych powodów nie zdecydowali się przekazać nam swoich przemyśleń, chociaż na nasze zaproszenie odpowiedzieli także ci, którym jedno spotkanie utkwiło głęboko w pamięci.
Będą to więc luźne obrazy, fragmenty przeszłości, świadectwa czasu i historii wydobyte z ludzkiej pamięci, powiązane jedynie faktami z życia ks. Eugeniusza Dutkiewicza.
Część pierwsza zawiera biografię ks. Eugeniusza złożoną z fragmentów wspomnień, zespolonych w chronologiczną całość jedynie słowem wiążącym. Została ona podzielona na okresy, które wydają się charakteryzować pewien rodzaj działania i najważniejsze rysy sylwetki ks. Eugeniusza.
Część druga to wspomnienia i świadectwa spotkania z ks. Dutkiewiczem. Pojawia się w nich jako kapłan i kapelan chorych, duszpasterz i przyjaciel, twórca ruchu hospicyjnego w Polsce, a także — o czym może nie wszyscy wiedzą — jako aktywny działacz podziemia z czasów stanu wojennego i powstania Solidarności.
W części trzeciej przedstawiono zarys historyczny rozwoju ruchu hospicyjnego na świecie i w Polsce. Jej celem jest przybliżenie idei hospicyjnej i medycyny paliatywnej osobom, które nie miały jeszcze okazji się z nią zetknąć lub poznały w niewielkim stopniu.
Pragniemy podziękować w s z y s t k i m, którzy włączyli się w tworzenie tej publikacji, przekazując swoje wspomnienia. Dodatkowo Andrzejowi i Szymonowi Brzóska, za wykonanie i opracowanie fotografii, bratu Michałowi Szczygiołowi SAC za pieczołowicie zebrane wywiady. I wreszcie, Katarzynie Krenz, za cenne wskazówki i wsparcie w opracowaniu redakcyjnym.
Wszystkie nadesłane wspomnienia oraz udzielone wywiady, z których jedynie fragmenty mogły być wykorzystane w tej publikacji, zostaną opublikowane in extenso w ogólnopolskim portalu hospicyjnym:: www.hospicja.pl
Mamy nadzieję, że ta opowieść stanie się pretekstem i okazją do nadsyłania kolejnych refleksji, pamiątek i uwag — nie tylko o samym ks. Eugeniuszu, ale także o idei opieki domowej nad umierającymi i o ruchu hospicyjnym, które z takim zaangażowaniem i poświęceniem tworzył i propagował.